Er staan inmiddels 25 schaapscheerders ingeschreven in het Handelsregister, meldt de Kamer van Koophandel (KvK). “Dat is een toename van 25 procent ten opzichte van vijf jaar geleden, toen er 20 scheerders stonden geregistreerd”, dat vertelt Ron Sinnige van de KvK.
Schaapscheerder Johannes Kloosterman: “Ja, dat aantal klopt wel, professioneel zijn het er inderdaad inmiddels rond de 25 personen. En dan heb je nog enkele honderden scheerders die het ‘erbij’ doen, of als hobby. Die scheren tussen de 10 en 1.000 schapen per jaar. Kloosterman neemt zelf per jaar wel 30.000 schapen onder handen, van in totaal 400 schapenboeren en schaapherders.
Zwaar werk
“Ik doe dit werk al 21 jaar, het is echt mijn vak, ik verdien er m’n brood mee. Het begon met het scheren van m’n eigen schapen. Alles machinaal, maar ik doe het nu ook met de schaar, als hobby voor erbij. Schaapscheren is heel zwaar werk. ‘Ik ben nu 39, geen idee hoe lang ik dit nog doe. Maar met een goeie techniek wordt het werk lichter.” Wat maakt iemand tot een goede schaapscheerder? Kloosterman zegt: “Altijd rustig blijven. Dat is het allerbelangrijkst. Én, pak een cursus van British Wool, die zijn echt heel goed, ze kennen alle kneepjes van het vak, honderd procent.”
Schaapscheerder in spé
Martin van Veelen (18) is een toekomstig professioneel schaapscheerder: “Het is een machtig mooi vak. Ik werk voor een schaapherder, zijn zoon is mijn beste vriend. Daar heb ik het scheren ontdekt, ging met een scheerder mee op zijn werk om te helpen, schapen aangeven. Ik ging steeds vaker mee en op een dag had de scheerder een tweede motor meegebracht, toen kon ik zelf ook aan de slag. “Twee kunnen meer dan één”, zei hij. Je hebt wel echt spierballen nodig en het is zwaar op je rug. En je hebt een goeie grip nodig op de scheermachine. Je kunt het schaap in bedwang houden door het tussen je knieën te klemmen, dan heb je je handen verder helemaal vrij.”
Martin zit nu nog op de middelbare school, in 5VWO, maar hierna wil hij een opleiding gaan doen in deze richting, Dier- en Veehouderij in Dronten. “En ja, ik wil dit later zeker als mijn vak gaan doen!”
4 minuten
Schaapherder Jan Crets loopt met zijn kudde op de Utrechtse Heuvelrug, hij vertelt over zijn scheerwerk: “Ik doe het niet zelf. Ja soms, eentje, bijvoorbeeld als ‘ie maden heeft, dan scheer ik die plekken, of als het meer is, neem ik ze mee naar huis en scheer ik ze daar in alle rust. Het is zwaar werk. Ik weet nog niet wanneer deze kudde geschoren wordt, het ligt eraan wanneer onze scheerder tijd heeft. Hij doet ’t machinaal, een schaap in de 4 minuten, dat is keihard werken. De man is 40 en heeft nu al last van fysieke slijtage. Goed gereedschap is wel het halve werk natuurlijk. Je moet regelmatig van messen wisselen, er zit bij ons van alles natuurlijk tussen de vacht, takjes, dennenappels, zand. En soms, afhankelijk van het weer, is er ook vervilting, dat kost echt de scherpte van de messen.” [Bron: KvK]
Lees ook:
Aan het laden ...
