Iedere schapenhouder met 26 schapen of meer krijgt jaarlijks een heffing voor het Diergezondheidsfonds (DGF). Het bedrag per schaap stijgt volgend jaar naar € 1,205.
Het Diergezondheidsfonds is een begrotingsfonds waaruit de kosten worden betaald die verband houden met de bestrijding, bewaking en preventie van besmettelijke dierziekten en zoönosen. De kosten voor de bewaking van dierziekten en de zogeheten crisisparaatheid worden voor 50 procent door het Rijk en voor 50 procent uit de heffingen gefinancierd.
Stijging van € 0,257 per schaap
Voor schapen stijgt het tarief voor het Diergezondheidsfonds in 2025 van € 0,948 per dier naar € 1,205 per dier, een stijging van € 0,257. Schapenhouders krijgen in 2025 de heffing over 2024, en in 2026 pas over het jaar 2025. Bij schapen wordt daarvoor het gemiddelde genomen van het Identificatie & Registratiesysteem (I&R), er zijn vier meetmomenten: 1 februari, 1 mei, 1 augustus en 1 november. Het gemiddelde aantal dieren maal € 1,205 is de rekening die de schapenhouders begin 2026 ontvangen.
Als je dieren van iemand anders inschaart, tellen ze mee. Schaar jij dieren uit? Die tellen niet bij jou mee. Heb je meerdere unieke bedrijfsnummers (UBN’s)? Dan tellen ze de heffingen van alle UBN’s bij elkaar op. Er wordt niet gekeken naar de leeftijd van het dier bij de berekening van de heffing. Ook lammeren tellen mee.
Schapenhouders die gemiddeld niet meer dan 25 schapen houden, krijgen geen DGF-heffing opgelegd. De kans dat besmettelijke dierziekten zich via hobbybedrijven verspreiden, is namelijk kleiner dan via grotere bedrijven. Ook veehouders uit andere landbouwsectoren krijgen een aanslag, voor hen gelden niet dezelfde tarieven. In alle sectoren zijn de bedragen gestegen. Voor rundveehouders is het minimum aantal zes dieren. Een veehouder met 25 schapen en bijvoorbeeld negen runderen betaalt alleen voor de negen runderen.
DGF-vergoeding en blauwtong
Bij dierziekten die bestrijdingsplichtig zijn, kunnen veehouders worden gecompenseerd vanuit het DGF als er sprake is van het ruimen van dieren. Dode dieren worden niet vergoed vanuit het fonds. Blauwtong (BTV) is geen bestrijdingsplichtige dierziekte, maar wel een meldingsplichtig, doordat de EU blauwtong categoriseert als type C. Dit komt onder meer doordat blauwtong niet van dier naar dier overgaat, maar via knutten wordt overgebracht. Vaccins worden door deze categorisering niet vanuit het fonds vergoed, maar de kosten voor monitoring op verdenking van en onderzoek naar BTV wel.
Lees ook:
Kennismaken met Het Schaap? Vraag een gratis proefnummer aan …
Laden ...
